Po ponad sześciu miesiącach publiczność mogła zagościć na trybunach stadionu przy Słonecznej. Frekwencja jak na panujące warunki i możliwości dopisała. Ponad 4.5 tysiąca kibiców Jagi mogło zobaczyć wygrane spotkanie na własnym boisku. 

Spotkanie można określić jako ciekawe i wyrównane. Statystyki meczu pokazują to wyraźnie. Jagiellonia oddała 14 strzałów w tym 6 celnych, przebiegnięty dystans to ponad 17 kilometrów.  Lechia oddała 18 strzałów w tym 4 celne. Piłkarze z Gdańska przebiegli ponad 116 km. Co było cechą charakterystyczną tego meczu? Gra bramkarzy. Zarówno w aspekcie pozytywnym jak i negatywnym. Jagiellonia rozpoczęła grę od mocnego uderzenia. Bartek Bida otrzymał wysoką piłkę między obrońców i wyszedł sam na sam z Kuciakiem. Bramkarz nie trafia w piłkę i fauluje naszego młodzieżowca. Szybka weryfikacja VARu i został podyktowany rzut karny dla Jagiellonii. Do piłki podchodzi Jakov Puljic. Uderza w prawy dolny róg bramki, piłka po rękach bramkarza wpadła do sieci i Jagiellonia objęła prowadzenie. W 24 minucie spotkania kibice na trybunach najpierw zadrżeli, a potem gromko się roześmiali. Zadrżeli za sprawą Xaviera Dziekońskiego, który wyszedł wysoko do zawodnika Lechii i został przelobowany(ewidentny błąd Xaviera). Kibice gromko się roześmiali zaś za sprawą Udovicicia, który szybującą piłkę nad Xavierem z odległości metra od linii bramkowej uderzył ponad poprzeczką. Sytuacja ta jest mocnym kandydatem do pudła sezonu. Tym razem szczęście było po stronie Jagi. W 31 minucie spotkania piłka ląduje w bramce Jagiellonii. Wrzutka z prawego skrzydła w pole karne Jagi, bierna postawa obrońców. Do piłki wyskakuje Paixao wspomagając się ręką uderza głową i piłka ląduje w sieci. VAR. Bramka anulowana, Jagiellonia dalej prowadzi. Przed gwizdkiem na przerwę Kuciak świetnie broni strzał głową Pulcjicia. 

W 49 minucie spotkania ponownie dochodzi do pojedynku Jakova z Kuciakiem. Silne uderzenie napastnika Jagi z dystansu świetnie broni bramkarz drużyny z Gdańska. Xavier Dziekoński również nie próżnuje i w świetnej sytuacji sam na sam w fenomenalny sposób broni na refleks strzał zawodnika Lechii. Ale żeby nie było tak kolorowo kilka minut później Xavier puszcza bramkę w sposób kuriozalny. Strzał z ok. 30 metra lecący prosto w bramkarza wpada do sieci  kilkanaście centymetów obok stojącego Dziekońskiego. Jedynym usprawiedliwieniem młodego zawodnika może być to, iż w trakcie drugiej połowy lał ulewny deszcz, zaś murawa była silnie nasiąknięta wodą. Remis 1-1. Lechia od tego momentu zaczyna mocno naciskać na Jagiellonię, gdyż ciągle ma szansę na grę w pucharach. Na boisku w 61 minucie spotkania pojawia się Jezus Imaz. Jagiellonia dzięki temu zyskuje dużo jakości w grze w ataku. Gra duetu Prikril-Imaz przynosi bramkę, która daje wygraną Jagi. Wymiana piłki w polu karnym Lechii tych dwóch zawodników przynosi sytuację bramką świetnie wykorzystaną przez Prikrila. Do końca meczu miały miejsce dwie sytuacje godne uwagi. Świetna interwencja Kuciaka po strzale Jezusa oraz nieuznana bramka Paxiao w 94 minucie spotkania.

Kończymy ten sezon na 9 pozycji w tabeli. Zupełnie niezasłużenie.... aż tak wysoko. Mamy drugą najgorszą obronę w lidze. Mniej bramek straciła nawet przedostatnia Stal Mielec. Niech więc nie dziwi piłkarzy reakcja trybun po ostatnim gwizdku. Po takim sezonie nie ma miejsca na brawa i Wy piłkarze powinniście to wiedzieć. Są wśród Was mądrzy ludzie, którzy nie powinii się obrażać. Zaś Wasza reakcja na to co usłyszeliśćie przypomina mocno rzuconego "focha". Był to sezon bardzo trudny dla kibica. Nie dla piłkarzy, nie dla działaczy, a dla kibica. Zaliczyliśmy trenerską komedię w wykonaniu Bogdana Zająca. Potem huśtawkę formy w wykonaniu drużyny prowadzonej przez Rafała Grzyba. Wyszystko to miało miejsce na 100-lecie Jagiellonii, o którym wszyscy już w klubie zapomnieli. Był to sezon brzydkiej gry Jagi, tragicznej formy, braku koncepcji. Jaki będzie następny? Tego nie wiemy. Trenera brak, informacji o transferach również. Przerwa w rozgrywkach będzie długa oby działacze, komputer i Pani Prezes znaleźli koncepcję i pomysł na Jagę w następnych latach. 

Mecz z Lechią był ostatnim spotkaniem w żółto-czerwonych barwach Macieja Makuszewskiego, Ariela Borysiuka, Damiana Węglarza i Fernana Lopeza. Dziękujemy za grę. Wierzymy, że daliście z siebie maximum na boisku grając w Jagiellonii. Życzymy powodzenia i zdrowia w dalszej karierze. 

Żegnamy ten sezon. Bez żalu. Czas na okres transferowy. A co za tym idzie sezon sportowych plotek. Twitter “dobrze poinformowanych” za chwilę się zagrzeje. Niech karuzela transferowa się kręci na pełnych obrotach tak by to Jaga zawsze była na górze. 

PS. WSPANIAŁY TO BYŁ SEZON, NIE ZAPOMNĘ GO NIGDY!

Szarlej