Zawsze pisałem, iż dobrą drużynę poznaje się po tym, że strzeli co najmniej jedną bramkę więcej niż pozwala na to sędzia. Niestety, wyjeżdżając do Gdańska, zawodnicy Jagi nie wzięli sobie tego do serca, i pozwolili, by to właśnie czarna mafia rozstrzygnęła losy rywalizacji, nie według tego co naprawdę wydarzyło się na boisku, a według tego, co przegapiły nie nadające się do tego poziomu rozgrywek mózgownice jej przedstawicieli.

Sędzią głównym był Tomasz Musiał (Kraków, Małopolski Związek Piłki Nożnej). Według portalu Sędzia Piłkarski .pl, towarzyszyli mu: sędzia asystent 1: Sebastian Mucha – Małopolski ZPN, oraz sędzia asystent 2: Marek Arys – Zachodniopomorski ZPN. Obaj ślepi i mający zwidy. Jeden nie zauważył spalonego, choć takowy był (przy samobójczej bramce strzelonej przez Maderę), drugi zauważył spalonego, choć takowego nie było (przy prawidłowej bramce strzelonej przez Strausa). Cóż za zgodność decyzji, aż dziw bierze.

Tomasz Musiał urodził się 19 lutego 1981 roku w Hereford (gdziekolwiek to jest). Po starciu Legii z Lechią w grudniu 2013 roku został tymczasowo odsunięty od sędziowania meczów "Wojskowych". Jagiellonii Musiał „przysłużył się” w sezonie 2013/2014, w spotkaniu wyjazdowym z Ruchem, gdzie wypaczył wynik meczu na niekorzyść Jagiellonii (1:0 dla Ruchu). A tym razem wypaczył wynik meczu Jagiellonii z Lechią, znów na niekorzyść Jagiellonii. Wprawdzie sędzia główny nie jest w stanie (poza ewidentnymi przypadkami) ocenić, czy jest spalony czy nie, ale jednak to on dobiera sobie swoich asystentów, i to on firmuje swoim nazwiskiem ich dobrą lub złą pracę. W przypadku afery gdańskiej jego pachołkowie przeszli samych siebie.

Według naszego eksperta, pana Sławka Stempniewskiego, samobójcza bramka strzelona dla Lechii przez Maderę została uznana nieprawidłowo, ponieważ Vranjes był na spalonym, a jednocześnie brał udział w grze poprzez przeszkadzanie przeciwnikowi, którym był nasz wspaniały obrońca Madera. W takim przypadku należy chorągiewkować spalonego, panie psiakrew niedouczony asystencie, oraz odgwizdywać spalonego, panie psiakrew arbitrze główny. Bramki dla Lechii nie było, choć została uznana.

Za to w piętnaście minut później padła prawidłowa bramka dla Jagiellonii, strzelona przez Jonka Strausa. Ale tę z kolei zakwestionował drugi psiakrew niedouczony asystent, chorągiewkując spalonego, którego tym razem akurat nie było. Przy dośrodkowaniu Jonek wcale nie był na pozycji spalonej (byli na niej Wasiluk i Madera). Bramka dla Jagi była, choć nie została uznana.

Zaś co do samej gry Jagiellonii, to sprawiała ona znacznie lepsze wrażenie niż w konfrontacji z Bełchatowem czy Ruchem (i tu jest miejsce aby docenić i uznać doskonałą robotę jaką z tym zespołem wykonuje trener Michał Probierz), aczkolwiek po raz kolejny wylazły słabe punkty. Piątkowski gdy strzelał to strzelał, a jak przestał, to przestał, i nie może się z tego dołka wydobyć. Wrócił do poziomu z poprzedniego sezonu, gdy świetne okazje marnował seriami. Tuszyński też schrzanił co mógł, a odnośnie Dzalamidze, to już szkoda słów. Pędza w te i nazad ni w pięć, ni w dziesięć, czyli – ni w ginekologię, ni w okulistykę.

Modelskiego oraz Pawłowskiego bym pozostawił już na stałe w III-ligowych rezerwach, bo tam jest ich miejsce, a dołączyć do nich powinien – też na stałe – Frankowski. Niedawno pisałem, że powinien zmienić numer i występować pod pseudonimem, a potwierdzili to komentatorzy C+, gdy pod koniec meczu wszedł na boisko i popisał się w swoim stylu. Jeden z nich powiedział wtedy: „Akcja niegodna nazwiska Frankowski i numeru 21”.

Co do pozostałych piłkarzy, to trudno im coś poważnego zarzucić. Starali się według spodziewań. No i – Tymiński na plus. Zebrał dobre recenzje.

Czyli – na mecz z Zawiszą czekam z nadzieją, ale też i z pewnym niepokojem.

Czop