Arka Gdynia zgodnie z przyjęta terminologią przyjmuje rok 1929 za datę swego powstania.
Żółto-niebiescy – określenie od niemal trzydziestu lat utożsamiane z drużyną futbolistów Arki Gdynia – dorównało popularnością nazwie klubu w momencie pierwszego awansu do ekstraklasy w 1974 roku. Jaka jest jego geneza która, co ciekawe, wcale nie była związana z futbolem, a działalnością sekcji lekkoatletycznej...

Na początku lat pięćdziesiątych przedstawiciele „królowej sportu” współpracowali z pastorem kościoła szwedzkiego,panem Ekströmem z ulicy Jana z Kolna (gdzie do dziś mieści się szwedzki konsulat), organizując wspólne zawody lekkoatletyczne dla marynarzy szwedzkich załóg o puchar króla Szwecji. Za pomoc okazywaną w organizacji zawodów sekcja lekkoatletyczna Arki otrzymała szwedzkie kostiumy sportowe – oczywiście w barwach żółto-niebieskich.

Niemal dwadzieścia lat później delegaci zgromadzeni na walnym zebraniu sprawozdawczo-wyborczym przegłosowali powrót do tradycyjnej nazwy klubu, a jeden z najbardziej zasłużonych w pracy szkoleniowo organizacyjnej sekcji lekkoatletów – Edmund Śmierzchalski – zgłosił wniosek, aby Arka przybrała barwy, w których występuje do dziś. W żółtych koszulkach i niebieskich spodenkach arkowcy po raz pierwszy zaprezentowali się w trakcie tournee po Egipcie,w sierpniu ’72 w meczu z Unionem bądź Olimpic Aleksandria (brak informacji w którym meczu to nastąpiło). Natomiast ligowa premiera w barwach tak drogich pokoleniom sympatyków żółto-niebieskich nastąpiła prawdopodobnie 20 sierpnia 1972 w meczu z „odwiecznym” rywalem – gdańską Lechią. Arka zaprezentowała się wówczas w niebieskich koszulkach z podłużnym, żółtym pasem po ich lewej stronie. Prawdopodobnie z Lechią - bo nie udało się ustalić strojów poprzedzających mecz derbowy z Widzewem i Odrą.
W jakich barwach natomiast „jedenastka” z Ejsmonda występowała wcześniej? Dzisiaj trudno to sobie wyobrazić, ale klubowymi barwami do maja ’72 był kolor niebieski i biały, zarówno w przypadku RKS „Arka” i MZKS Gdynia. Na przełomie lat 50 i 60 zespół występował w jasnoniebieskich koszulkach z charakterystycznym białym żaglem na piersi, opatrzonym stylizowanym napisem „Arka”. Był on zresztą częścią klubowego godła z tego okresu,na które składała się postać konika morskiego ze wspartym nań żaglem.Całość wkomponowana była w okrąg z niebieskim tłem i skrótem „RKS” Po fuzji z Dokerem i zmianie nazwy na MZKS Gdynia na niebieskich koszulkach pojawił się nowy emblemat w postaci umieszczonego na niebieskim tle orła białego,stylizowanego w formie kotwicy z herbem miasta Gdyni oraz część koła sterowego oddzielonego od orła napisem „Gdynia”. Całość od góry obrzeżona była napisem „Morski Związkowy Klub Sportowy”. Emblemat miał fotmę trapezu zakończonego u dołu półkolem. Począwszy od sezonu 65/66,przez trzy kolejne lata zespół występował w efektownych koszulkach w podłużne, biało-niebieskie pasy,przypominające stroje reprezentacji Argentyny z tą różnicą, że pasy na koszulkach gdynian były nieco węższe. W trakcie następnych sezonów na koszulkach dominował już kolor niebieski,urozmaicony jedynie białymi wykończeniami.

Wracając jeszcze do godła klubu, należy wspomnieć iż wraz z kolejnymi zmianami nazwy, począwszy od 1972 roku zmieniła się, rzecz jasna, treść napisów na klubowym emblemacie. I tak nazwa „Gdynia” została zastąpiona „Arką”, a nazwa miasta wkomponowana w pola koła sterowego (1972). Dwadzieścia lat później zniknęło słowo „Związkowy”,zastąpione przez „Gdyński”. Jedynie barwy Arki, które od 1972 roku tworzyły kolory: biały, niebieski i żółty, pozostały po dziś dzień niezmienne.

Jagiellonia do tej pory grała z Arką Gdynia 18 razy. Jagiellonia do tej pory wygrała tylko trzy spotkania, dziewięć razy padał remis a pięciokrotnie lepsi okazywali się zawodnicy Arki. W bramkach jest 15 do 15.

KADRA
Bramkarze:Andrzej Bledzewski, Norbert Witkowski;
Obrońcy: Ante Rozic, Michał Płotka, Emil Noll, Marciano Bruma, Robert Bednarek, Maciej Szmatiuk, Wojciech Wilczyński;
Pomocnicy: Paweł Zawistowski, Marcin Budziński, Miroslav Bożok, Adrian Sulima, Filip Burkhardt;
Napastnicy: Tadas Labukas, Giovani Vemba Duarte, Joseph Mawaye, Rafał Siemaszko, Mirko Ivanovski.