Już jutro Jagiellonia rozegra kolejne bardzo wazne spotkanie ze Śląskiem zatem kilka słów o tym klubie.

Wojskowy Klub Sportowy Śląsk Wrocław powstał w 1947 roku. Siedemnaście lat po powstaniu zespół Wrocławia grał w niższych klasach rozgrywkowych. Pierwszy awans do ekstraklasy wywalczył w roku 1964. Pierwsze lata w ekstraklasie dla Śląska były trudne, maksymalnie zajmując lokaty w środku tabeli. Po pięciu latach gry w pierwszej lidze zespół spadł do drugiej ligi. Kolejny awans do ekstraklasy osiągnięty został dopiero w roku 1973. Druga połowa lat siedemdziesiątych ubiegłego stulecia to pasmo największych sukcesów zespołu z Wrocławia. W dwa lata po awansie do pierwszej ligi Śląsk wywalczył prawo do gry w europejskich pucharach. W swoim debiucie Wojskowi dotarli do III rundy pucharu UEFA przegrywając w nim z FC Liverpool. Największym sukcesem zespołu był ćwierćfinał Pucharu Zdobywców Pucharów w roku 1977. Tu Wrocławianie spotkali się z włoskim Napoli i musieli uznać wyższość rywali (bezbramkowy remis na wyjeździe i przegrana u siebie 0-2). W tym samym roku Śląsk zdobył mistrzostwo Polski. Jak do tej pory jedyne w swojej historii. Kolejne sezony były jednak rozczarowaniem. Kulminacyjnym rokiem był 1982 w którym to Śląsk w bardzo dramatycznych okolicznościach stracił szanse na mistrzostwo Polski (niewykorzystany rzut karny zadecydował o drugim miejscu w tabeli). Później Wrocławianie występując w europejskich pucharach pokonali Dynamo Moskwa (był to czas stanu wojennego!). To zwycięstwo miało wymiar nie tylko sportowy, ale również społeczno-polityczny. Lata osiemdziesiąte były już mniej udane, chociaż nie można powiedzieć, że były to lata złe. Wrocławianie zdobyli w 1987 roku Puchar Polski, a następnie Superpuchar. Zespół regularnie zajmował miejsce w środku tabeli. Katastrofa nastąpiła w roku 1993. WKS został zdegradowany do drugiej ligi, na boiskach której grali przez kolejne dwa sezony. W roku 1995 ponownie zagościli na boiskach pierwszoligowych. Grali w niej dwa lata by potem znów spaść o klasę niżej. Kolejny awans do najwyższej klasy rozgrywek Śląsk wywalczył w 2000 roku. W poprzednim sezonie, który właśnie się zakończył Śląsk miał walczyć o zajęcie 7 miejsca w tabeli. Rzeczywistość skorygowała zapał działaczy wrocławskich, a Śląsk do końca rozgrywek walczył o utrzymanie w lidze. W następnym sezonie zawodnicy Śląsk Wrocław grali w kratkę, potrafili pokonać jako jedyni w lidze dwukrotnie warszawską Legię (ówczesnego mistrza) oraz jako jedyni dwukrotnie przegrać ze Stomilem Olsztyn. Śląsk walczył o utrzymanie znowuż do ostatniej kolejki, jednakże nie udało się tym razem i po dwóch latach Śląsk spadł ponownie do II ligi. Sezon 2002/03 to jedna wielka porażka. Śląsk przeszedł przez II ligę niczym burza. Zajmując ostatecznie 15 miejsce w tabeli. Zarządzanie klubem przejął Grzegorz Schetyna, a kadra zespołu została odmładzana. Niestety mimo dobrej gry i zajęcia 2 miejsca w tabeli WKS nie powrócił na zaplecze ekstraklasy (przegrany baraż z Arką Gdynia). W sezonie 2004/2005 ta sztuka się już udała. Na ławce trenerskiej w trakcie sezonu zasiadł Ryszard Tarasiewicz i udało mu się wprowadzić WKS do drugiej ligi.

W poprzednim sezonie Śląsk jak na beniaminka spisywał się rewelacyjnie. Nikt w Wrocławiu nie oczekiwał, że zajmą tak wysoką lokatę. Jagiellonia jako jedna z nielicznych drużyn pokonała jesienią na Hetmanie Śląsk 2-0 po bramkach Kobeszko i Chańki. W rewanżu już nie było tak kolorowo. Jagiellonia przegrała 4:2, a bramki w tamtym spotkaniu dla naszej drużyny zdobyli Piegzik i Żuberek.
W rundzie jesiennej na własnym stadionie Jagiellonia gładko pokonała gości ze Śląska 3:0, a bramki dla żółto-czerwonych zdobywali Wolański , Rudolf (s), Sobociński.

Podsumowując należy stwierdzić, że Jagiellonia będzie rozgrywać spotkanie z utytułowanym i trudnym przeciwnikiem.