Zacznę jednak od prehistorii. W 20. odcinku czterej pancerni i ich pies zdobywają już Berlin. Tam Szarik ma do wykonania ważne zadanie - ma zanieść detonator do całej kupy materiałów wybuchowych znajdujących się w metrze. Nie daje rady. Kapitan Pawłow naciska – musi iść mówi. Szarik nie może. Wtedy Grigorij wygłasza zdanie, które do tej pory pamiętam i często powtarzam. „Człowiekowi można wytłumaczyć różnie – po partyjnej, po komsomolskiej linii, ale weź psu wytłumacz!”

No właśnie... Jak wytłumaczyć Dawidowi Plizdze, że będąc ok. 5 metrów od pustej bramki należy skierować do niej piłkę? No jak? Po partyjnej i komsomolskiej linii już nie da rady z powodu braku tych organizacji. To może zaproponować Panu Michniewiczowi żeby urządził mu trening strzelecki polegający na tym, że Pan Dawid staje z piłką w polu bramkowym (na początek wystarczy!) i ma nią trafić do pustej bramki. Potem rzecz można nieco skomplikować. Niech trafi z dziesięć razy z rozbiegu – dajmy na to z trzech kroków – cztery może się okazać zbyt trudne na początek.

Czepiam się człowieka? A i owszem czepiam się! Jestem już głęboko sfrustrowany tym, co wyprawia zawodnik Plizga w sytuacjach gdy przeciętny dziesięciolatek, posiadający dwie zdrowe nogi spokojnie skierowałby piłkę do bramki. W takich sytuacjach Pan Dawid musi popisać się sztuczką techniczną nie lada! Albo trafia jakimś cudownym zagraniem w bramkarza Irtysza, albo w słupek Legii. To tylko najjaskrawsze przykłady.

Żeby nie było, że tylko dołuję kopię człowieka proponuję następującą umowę. Po pierwszej bramce strzelonej dla Jagi w oficjalnym meczu zgłoszę się na pierwszy trening drużyny, wypnę cztery litery i wtedy Pan Dawid będzie mógł wypłacić mi takiego kopa jakiego tylko będzie chciał. Na razie o całość swojej dupy jestem spokojny...

Bruner